Το Reggio Emilia προάγει την ελευθερία και τη δημιουργικότητα, εστιάζοντας στην ενδογενή και αυθόρμητη ανάγκη των μικρών μαθητών για εξερεύνηση, ενώ καλλιεργεί και αναδεικνύει τις πολλές διαφορετικές νοημοσύνες και δυνατότητες κάθε παιδιού.

Οι δάσκαλοι του παιδιού είναι τρεις:

  1. Ο γονιός: Είναι ο πρώτος δάσκαλος. Θεωρείται σύντροφος, συνεργάτης και υποστηρικτής. Συμμετέχει ενεργά στη μάθηση του παιδιού του αλλά και όλων των παιδιών της τάξης του.
  2. Ο δάσκαλος: Είναι ο συμμαθητής και ο συνεργάτης του παιδιού,που διευκολύνει τη μάθησή του, σχεδιάζοντας δραστηριότητες βασισμένες στα ενδιαφέροντα κάθε μικρού εξερευνητή. Ο ρόλος του είναι μπαίνει ενεργά μέσα στη διαδικασία της μάθησης και όχι να μένει ένας παρατηρητής που “τα ξέρει όλα”. Σκοπός του είναι να ενισχύσει την κατανόηση του παιδιού για τον κόσμο γύρω του σεβόμενος πάντοτε τις ανάγκες και τα ερωτήματα που θέτει.
  3. Το περιβάλλον: Η σπουδαιότητα του περιβάλλοντος έγκειται στην αντίληψη ότι τα παιδιά μπορούν καλύτερα να βγάλουν νόημα και να κατανοήσουν τον κόσμο μέσω του περιβάλλοντος το οποίο υποστηρίζει σύνθετες, ποικίλες , συνεχείς και μεταβαλλόμενες σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων, τον κόσμο των εμπειριών, των ιδεών και πολλών τρόπων έκφρασης. Τα νηπιαγωγεία, γενικά είναι γεμάτα με εσωτερικά φυτά και πλημμυρισμένα με φυσικό φώς. Οι τάξεις είναι ανοιχτές και ενώνονται σε ένα κεντρικό σημείο στην piazza( μικρή πλατεία). Το εσωτερικό των τάξεων έχει σκοπό να κάνει έκδηλη τη διαδικασία της μάθησης καθώς και να προσφέρει άφθονα ερεθίσματα στα παιδιά. Οι δημιουργίες/εργασίες είναι τοποθετημένες σε διάταξη από αντικείμενα που έχουν βρεθεί και από υλικά τη τάξης.